Lenterit 2011 met Audi Heritage

27 maart was een mooie lente dag en in de vroege ochtend kon ik voor het eerst dit jaar mijn lieveling uit zijn diepe winterslaap halen. Na wat tegengepruttel spinde de 1000s zijn gewoon geluid. Na een rustige ochtend rit richting Hoeilaart kwamen we om 9 uur 30 aan bij een verzameling diverse Audi’s en één DKWtje op de parking nabij het Nero-café. Na een tijdje kwamen de andere leden van Audi Heritage aan, maar ook de DKW leden lieten zich zien met hun talrijke opkomst. Voor velen een hartelijk weerzien, voor anderen een eerste kennismaking.

De wagens werden grondig gekeurd door het talrijke publiek. Na de begroeting door de inrichter Arnaud en de begroeting door de voorzitter van de Audi Heritage Club Jacques konden we richting het Nero-café. Na het lekker ontbijt en een blik op de vele Nero-strips aan de muur wordt het startsein gegeven. Het instructieblad is uitgebreid en onderweg moeten diverse foto’s geduid worden.

Uiteindelijk vertrekt iedereen, ook ondergetekenden, in de goede richting ?.  Eenmaal het systeem beet verloopt alles vlot. Zowel verkeer als stralende mooie weer vallen mee. De foto zoektocht geeft echt een extra dimensie aan de tocht. Toch is het hier en daar oppassen met de lamentabele staat van sommige wegen.Je moet al goed kunnen sturen om alle putten te ontwijken … maar dat maakt de toch ook ietwat spannend. We moeten onderweg uitkijken naar twee geschilderde druiventrossen rond Tombeek aan het begin van de rit vervolgens is het zoeken naar het bord met F13, dit had de sloeber ongeveer aan het einde van de rit voorzien. Ook hebben we ongeveer 20 kilometer uitgekeken naar een soldatenbeeld. Die éne heldhaftige soldaat was ook pas veel kilometers na de vorige foto te vinden.

De DKW-oldtimers volgden goed de Audi-newtimers en voor het middageten wordt er gestopt in Genappe “Chez Ginette”.  Een gezellig rustiek cafeetje. De sfeer is optimaal en de maaltijd is aan te raden.

Na de maaltijd verder naar een verzamelpunt “het centrum van België” nadien was de rit recht naar de abdij van Villers, meteen ook eindpunt van de rit.

De mooie en toch ietwat brits aandoende romantische ruïnes van deze abdij zijn echt een bezoek waard.

De Abdij zelf is vol geschiedenis.In 1146 sticht men onder impuls van Sint Bernardus een abdij in Villers. Vanaf de 13de eeuw werd de oude Abdij volledig heropgericht. Deze Abdij telde in die tijd een honderdtal monniken en drie maal zoveel conversen. Het domein besloeg een tienduizendtal hectaren, die verspreid lagen tussen Antwerpen en Namen en bebouwd werden door verschillende abdijhoeven. Bovendien stand Villers onder de bescherming van de invloedrijke hertogen van Brabant. De eerste intern crisissen doken op op het einde van de middeleeuwen door een opeenvolging van rustige en woelige periodes. Tijdens de 18de eeuw breekt echter de tweede gouden eeuw voor Villers aan. Abrupt gestopt in 1766 door de Franse revolutie. De Abdij wordt verkocht aan een houthandelaar … zo blijft nu enkel de statige ruines van de Abdij over.

Na het bezoek was het tijd om afscheid te nemen en terug te reizen naar Melle. Het was kalm langs de weg naar huis.

Het was echt een goed geslaagde dag met een zeer goed georganiseerde autorit die veel bezienswaardigheden heeft aangedaan die hier niet vernoemd worden.  Ons blad zou 2 pagina’s langer moeten zijn om die recht aan te doen.

Maar nogmaals: zeer geslaagde rit.

Isabel & Nico

Secured By miniOrange